Kategorie ciekawostek:

Łabędź w mitologii greckiej

Łabędź pojawia się często w mitologii greckiej. Wóz Afrodyty ciągnęły łabędzie. Łabędź był atrybutem Apolla. Orfeusz został zamieniony w łabędzia a Zeus pojawiał się pod jego postacią. Zwierze to symbolizuje m.in. piękno, czystość, godność i oddanie.

Gęś w mitologii indyjskiej

Hindusi mają mityczną gęś - Hamsę - symbol równowagi życia. Służy ona za rumaka bogu Brahmie, zrodzonemu zresztą z kosmicznego jaja przezeń zniesionego. Lot Hamsy jest symbolem tęsknoty duszy za wyzwoleniem z kolejnych cykli życia.

Hermafroditos

Syn Afrodyty i Hermesa. W pięknym młodzieńcu zakochała się nimfa, on jednak odrzucił zaloty. Nimfa schwytała ukochanego w trakcie kąpieli. Uprosiła bogów, aby połączyli ich ciała w jedno. Tak powstała istota łącząca cechy dwóch płci.

Pikus – mityczny bóg przemieniony w dzięcioła

Pikus mityczny bog przemieniony w dzięciola

Pikus - rzymski bóg pól, lasów i przepowiedni przedstawiany był z laską augura i dzięciołem – ptakiem wróżebnym lub jako młodzieniec z dzięciołem na głowie. Według mitów Kirke przemieniła go w dzięcioła za to, że wzgardził jej miłością.

Symbol skarabeusza

Skarabeusz to znany symbol starożytnych Egipcjan. Ze złożonym skrzydłami symbolizuje dyscyplinę, życie, które jeszcze nie stało się egzystencją. Gdy unosi się, leci do słońca, staje się Chepre – symbolem inicjacji – uskrzydloną tarczą słoneczną.

Yin i Yang

Dwie pierwotne i przeciwne, ale współzależne i uzupełniające się siły, tworzące 5 pierwiastków (ogień, wodę, ziemię, metal i drewno), a z nich wszystkie inne rzeczy. Yang to biel, słońce, aktywność, radość. Yin to czerń, księżyc, bierność, smutek.

Nimfy

Nimfy to w mitologii greckiej boginie niższego rzędu. Wiara w nie wiąże się z animistycznym aspektem religii Greków upatrującym w zjawiskach przyrody obecności ożywiającego to zjawisko bóstwa. Nimfy były śmiertelne, ale żyły długo i się nie starzały.

Oblicza Marsa

Mars to staroitalskie bóstwo, pierwotnie prawdopodobnie bóg wiosny i rolnictwa. U Rzymian przedstawiany był jako bóg wojny i zaliczany do najwyższej trójcy bóstw rzymskich. Pod wpływem mitologii greckiej identyfikowany jest z Aresem.

Pegaz – rumak Muz

Pegaz to mityczny rumak zrodzony u źródeł oceanu ze związku Meduzy z Posejdonem. Chociaż posiadał go Apollo, Pegaz uchodził za rumaka Muz. Spragniony uderzył kopytem w skałę, z której trysnęło słynne źródło Muz. Jego wody dawały natchnienie poetom.

Achilles

Matka kąpała go w wodach Styksu trzymając za piętę, dzięki czemu ciało jego poza tą piętą było odporne na ciosy. W miejsce to śmiertelnie ugodziła go strzała Parysa. Od tego wydarzenia pochodzi wyrażenie „pięta Achillesa” jako symbol słabego punktu.

Akademos

Heros Ateński, który wedle podania wskazał Kastorowi i Polideukesowi miejsce gdzie została ukryta ich siostra Hellena, porwana przez Tezeusza. Poświęcono mu gaj platanowy pod Atenami nad rzeką Kefisos. Jest to miejsce założenia Akademii Platona.

Co znaczy „Geniusz”?

Dzisiaj geniuszem nazywamy osobę wybitnie uzdolnioną. W czasach Starożytnego Rzymu słowo „geniusz” oznaczało ducha, opiekuńczego bożka, towarzyszącego człowiekowi od momentu narodzin. W sztuce przedstawiany jest jako uskrzydlona ludzka postać.

Czym jest mit?

Mit kojarzy nam się z bajką, nieprawdziwą historią. Tymczasem słowo „mit” pochodzi od greckiego słowa „mythos”, co oznacza myśl, słowo, historię, zazwyczaj przekazywane ustnie. Mit to historia zawierająca idee o głębokiej zasadzie.

Kairos

Kairos to greckie bóstwo symbol chwili stosownej dla podjęcia jakiejś czynności. Złapanie za grzywkę Kairosa przedstawianego ze skrzydłami u nóg, było symbolem nauki, że z wyborem nadarzającej się okazji nie należy czekać, zbyt szybko ucieka.

Czyżby pewna bogini grecka żyła do dziś?

Fama to w mitologii skrzydlata bogini posiadająca wiele oczu i ust. Posiadała umiejętność przelatywania z miejsca na miejsce z nadzwyczajną szybkością. Nawet najcichsze głosy dochodzące do jej pałacu, wychodząc z niego wzmocnione były po stokroć.

Kaduceusz - symbol pokoju

Kaduceusz to laska, która w starożytnej Grecji była oznaką nietykalności urzędników. Służyła do uśmierzania sporów. Dziś bywa błędnie używana jako symbol medycyny. Wg. mitologii greckiej i rzymskiej była atrybutem boskich posłańców: Hermesa i Iris.

Pierzasty Wąż - Quezalcoatl

W kulturze Azteków - opiekun ludzi. Sprzeciwiał się składaniu ofiar i nauczał o samodoskonaleniu moralnym. Odpłynął na tratwie na Wschód obiecując, że kiedyś powróci. Gdy konkwistador Cortes rozpoczął podbój, wzięto go początkowo za Quezalcoatla.

Helios - grecki symbol Słońca

Codziennie wyjeżdżał na wschodzie oceanu na ognistym rydwanie, by dać Ziemi światło i ciepło. Bił od niego taki blask, że nie mogły na niego patrzeć nawet jego dzieci. Na jego cześć zbudowano wielki posąg na Rodos - jeden z 7 cudów świata antycznego.

Frygijskie święto Wiosny ku czci Attisa.

Attis to starożytne bóstwo płodności. Święto ku jego czci obchodzone każdej wiosny, rozpoczynało się od symbolicznej jego śmierci. Jak natura, która umiera zimą, odradza się na wiosnę, tak czwartego dnia obchodów Attis powracał do życia.

Hana Matsuri i Kanbutsue.

W Japonii 8 kwitenia obchodzone jest "Kanbutsue" święto narodzin Buddy. To radosne święto łaczy się z "Hana Matsuri" - "Świętem kwiatów". W tym dniu posągi Buddy dekrowane są kwiatami, a po ulicach kroczą kwieciste procesje.

Święto 12 kwietnia - Noc Jurija.

Obchodzone w USA w rocznicę pierwszego lotu załogowego w kosmos w dniu 12.04.1961 r. Nazwa pochodzi od pierwszego kosmonauty Jurija Gagarina. Celem Nocy jest zainteresowanie ludzi eksploracją kosmosu i zainspirowanie nowego pokolenia eksploratorów.

12 lutego - Dzień Darwina i jego urodziny.

Święto promuje podejście interdyscyplinarne - połączenie nauk ścisłych i przyrodniczych z humanistycznymi i sztuką. Celem jest ukazanie znaczenia nauk przyrodniczych w życiu codziennym dla zrozumienia procesów, w których wszyscy uczestniczymy.

14 stycznia - Makar sankranti

Makar - Koziorożec. Sankranti - przejście. Święto obchodzone w różnej formie, np w Indiach czy Nepalu. Święto ku czci Słońca, przechodzącego przez znak Koziorożca wracając na północną półkulę. Jest to jeden z najpomyślniejszych dni w roku.

15 marca Hōnen Matsuri-Japońskie Święto Obfitości.

15 marca Honen Matsuri-Japonskie Swieto Obfitosci

Hōnen Matsuri, czyli festiwal dobrych zbiorów. Jego najbardziej znane obchody odbywają się w mieście Komaki i przyciągają mnóstwo turystów. Kapłani szinto śpiewają i grają na instrumentach, a uczestnikom rozdawana jest sake.

2 lutego - Dzień Świszcza.

Obchodzony w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Jeżeli w tym dniu świszcz (nie świstak) wywabiony z norki zobaczy swój cień i nie wraca, zwiastuje to jeszcze sześć tygodni zimy. Jeśli z powrotem nurkuje do norki, wiosna jest już blisko.

21 marca Święto Wiosny.

Jest to święto odrodzenia, nowego życia. W kulturze słowian ważne było przygotowanie się do niego, czyli tzw "wiosenne porządki", to jest pozbycie się przedmiotów związanych z zimą i obumieraniem, takich jak suszone kwiaty czy zniszczone przedmioty.

26 marca Khordad Sal.

To w tradycji zoroastrian dzień urodzin Zoroastra, mędrca znanego w kulturze europejskiej głównie dzięki dziełu Friedricha Nietzsche. Święto obchodzone jest z wielkim przepychem, ceremonie z nim związane odbywają się przez cały dzień.

5 marca - Navigium Isidis.

To wciąż obchodzone we Włoszech święto ku czci Izydy upamiętniającej jej podróż statkiem z częściami ciała Ozyrysa przed jego zmartwychwstaniem. W Starożytnym Rzymie organizowano z okazji święta Izydy uroczystą procesję z udekorowaną kwiatami barką.

Amburium - święto "Obchodzenia miasta".

W Starożytnym Rzymie pod koniec stycznia obchodzono święto oczyszczenia miasta. W uroczystej procesji kroczono wokół murów miasta niosąc ze sobą dary i prowadząc zwięrzęta ofiarne. Okrążanie miasta miało przynieść szczęście i oczyszczenie.

Matronalia - Święto Kobiet.

Obchodzono go w Starożytnym Rzymie 1 marca. W tym dniu kobiety uczestniczyły w specjalnych ceremoniach w świątyni Junony, opiekunki kobiet i macierzyństwa, a w domach czekały na nich prezenty od mężów.

Rzymskie Święto Ziemi.

Między 24 a 26 stycznia w Starożytnym Rzymie obchodzono świętko ku czci Tellus. Obchody miały zapewniść pomyślność i dobre plony. Bogini Tellus była boginią płodności, znana była też jako Terra Mater, Matka Ziemia, ta która zrodziła ludzkość.

Sepandārmazgān.

Sepandārmazgān to starożytne święto pochodzące z tradycji Zoroastriańskiej. Poświęcone było czci Spenta Armaiti - bogini ziemi. Obchodzone jest do dziś w drugiej połowie lutego. Dziś stało się świętem kobiet i świętem miłości.

9 stycznia - Agonalia w starożytnym Rzymie

Święto boga wszelkich początków Janusa. W tym dniu Rex Sacrorum, urzędnik kapłański, składał w ofierze barana, prosząc boga o przychylność oraz ochronę. Przed złożeniem ofiary zadawał zebranym pytanie: "Agone?", czyli "czy mam uśmiercić"?

31 grudnia - sylwester - od kiedy go świętujemy?

Rok 999 opisano w księdze Sybilli jako moment końca świata - gdy okazało się, że wróżba się nie sprawdziła, ludzie zaczęli świętować i bawić się i tak to trwa do dziś. Papieżem był wtedy Sylwester II i to od jego imienia pochodzi nazwa święta.

21 grudnia - Szczodre gody

Słowiańskie święto obchodzone w dniu przesilenia zimowego (ok.21 grudnia) ku czci Dażboga. To święto narodzin Młodego Słońca - zwycięstwa światła nad ciemnością. W Polsce nazywane Szczodrymi Godami, w Czechach Kračun, a w Rosji Koljada.

Agonalia - 11 grudnia

Rzymskie święto obchodzone kilka razy w roku. W grudniu ku czci Śłońca. Święto ustanowione zostało przez drugiego króla Rzymu Numa Popejusza następcę Romulusa. W tym dniu składano ofiarę z barana, która miała zapewnić ochronę przed śmiercią i złem.

Więcej artykułów…

Filozoficzne

Pierwotne znaczenie słów

Fragmenty klasyków

Symbole z mitologii

Święta i ceremonie

Ciekawe miejsca ze świata

Inne

Nowa Akropolis w Świecie