Praktyczne zastosowanie Filozofii w życiu
Jego innowacyjna propozycja realizacji tego celu polega na odnowieniu idei Szkoły Filozofii na sposób klasyczny, przywracając metodę sokratejską poszukiwania mądrości i poznania samego człowieka. Te szkoły w świecie antycznym – Akademia Platona, Liceum Arystotelesa, Aleksandryjska Szkoła Neoplatonizmu – służyły dostarczaniu elementów odnowy nadających kierunek nowym czasom. W połowie XX wieku ta innowacyjna misja zaistniała ponownie, głęboko zakorzeniona w klasycznej tradycji, z perspektywą na Trzecie Tysiąclecie.
Nauczanie profesora Livragi, jako pioniera i filozofa przyszłości, doprowadziło go do rozwinięcia wielu aspektów programu nauczania Szkoły Filozofii, a także do badania i pogłębienia porównawczych studiów religii i różnych nurtów filozoficznych, społeczno-kulturowych, naukowych i artystycznych.
Główny klucz do tej filozofii jako sposobu życia znajduje się w Odrodzeniu, poczynając od „wewnętrznego odrodzenia człowieka”, człowieka w ciągłej ewolucji, który własnymi słowami zadaje sobie pytania na temat tego co widzi, co czuje, co przeżywa, co odzwierciedla... i szuka odpowiedzi.
Przybliżenie każdemu człowiekowi Filozofii wszystkich czasów, dziedzictwa Mądrości Ludzkości – taki jest cel realizowany w Szkołach Filozofii „na sposób klasyczny” zainicjowanych przez profesora Livragę, z powołaniem do nauki, do działania na rzecz społeczeństwa i teraźniejszości, z wizją przyszłości. Z tego punktu widzenia niezaprzeczalnie profesora można nazwać pionierem XXI wieku.
Nowy Humanizm
Świadomy potrzeby szerzenia nowego eklektycznego humanizmu, zdolnego do integracji wielkich doktryn filozoficznych Wschodu i Zachodu, profesor Livraga opracował metodologię pedagogiczną zaprojektowaną tak, aby młodzież XXI wieku mogła odkryć w niej wielkie klucze sensu istnienia, losu Ludzkości i stanąć z nimi twarzą w twarz, zdolni do działania. Zrozumienie kultury, wspólnych korzeni wszystkich narodów i cywilizacji, pozwalają zneutralizować zagrożenia materialistyczne i dogmatyczną irracjonalność, które dzielą i kłócą istoty ludzkie.
Sokratejska metodologia Szkoły Filozoficznej jest stosowana w kulturze poprzez praktykę dialogu na wszystkich poziomach: między sztukami, naukami, religiami, między ludźmi i różnymi kulturami i narodami, które uzasadniają ich istnienie.
Profesor Livraga poświęcił całe swoje życie na szerzenie braterstwa między jednostkami i narodami, na zwalczanie materialnej i moralnej nędzy współczesnych mu ludzi oraz na obronę wolności sumienia i wypowiedzi tam, gdzie były one zagrożone lub ograniczone.
Zaangażowanie w społeczeństwo
Wcielona w życie filozofia wymaga od człowieka poświęcenia czasu i zobowiązania wobec społeczeństwa, do którego należy. Każdy z nas może zrobić coś, aby uczynić świat lepszym, zwykł powtarzać założyciel Nowej Akropolis. Obowiązek zrodzony z wolności każdej jednostki jest najbardziej cenny, trwały i konieczny wśród chaosu i bierności.
Stąd wartość wolontariatu jako sposobu działania.
Nota biograficzna
Profesor Jorge Ángel Livraga Rizzi urodził się w Buenos Aires w rodzinie o włoskich korzeniach. W 1975 roku otrzymał obywatelstwo włoskie.
Studiował medycynę, specjalizując się w medycynie starożytnych Indii, poprzez Sekcję Towarzystwa Teozoficznego w Adyar (Indie).
Ukończył również historię sztuki i filozofię na uniwersytecie w Buenos Aires.
Równolegle otrzymał instrukcje od profesorów Jinarajadasa i Sri Rama, prezesów Światowego Towarzystwa Teozoficznego.
W 1975 roku założył Szkołę Filozofii „na sposób klasyczny”, która później zmieniła się w Międzynarodową Organizację Nowa Akropolis.
Od tej chwili poświęcił się szerzeniu tej „duchowej przygody” poprzez intensywne prace dydaktyczne i badawcze, na początku zakładając siedziby w Europie i Ameryce, a od 1977 roku również w Europie Wschodniej, Azji, Afryce i Oceanii.
Zmarł w Madrycie w 1991 roku.
Wyróżnienia i nagrody
Praca profesora została wyróżniona między innymi nagrodą Krzyża Paryża w dziedzinie Sztuki, Nauki i Literatury w 1976 roku. Został on też przyjęty w poczet członków Akademii Burckhardta. W roku 1951 otrzymał Nagrodę Główną Krajowego Konkursu Poezji w Argentynie.
Jorge Ángel Livraga dedykował swoje życie służbie ideałowi humanizmu, który do dziś nas inspiruje i porusza. Zgodnie z ostatnią wolą profesora, cały jego majątek – dom wraz z kolekcją antyków – został przekazany na rzecz Organizacji Nowa Akropolis z zamysłem stworzenia muzeum.
Prace profesora Livragi
Jorge Ángel Livraga opublikował badania nad starożytnymi kulturami i cywilizacjami, powieści, eseje filozoficzne i refleksje nad współczesnym światem, a także liczne artykuły.
Dziełom Jorge Ángel Livragi przyświeca zamiar uczynienia wiedzy i filozofii dostępnymi dla szerokiej publiczności, stąd wyraźny pedagogiczny ton publikacji, z których znaczna część stanowi zbiory jego wykładów i konferencji wygłaszanych na najróżniejsze tematy. We wszystkich jednak można znaleźć wspólny wątek – potrzebę przebudzenia indywidualnej świadomości w każdym człowieku.
Opublikowane prace
„Ankor – Uczeń”. Powieść przywołująca zamierzchłą epokę sprzed zatonięcia Posejdona, czyli jak mówił Platon, ostatniego śladu Atlantydy.
„Alchemik”. Powieść historyczna śladami Giordano Bruno.
„Mistyczny teatr w Grecji: Tragedia”. Badanie nad zagadkowymi i mistycznymi korzeniami Teatru w klasycznej Grecji i jego katartycznej funkcji.
„Żywiołaki – Duchy Natury”. Synteza wiedzy kulturowej o niewidzialnym świecie.
„Teby”. Historyczne i filozoficzne badania starożytnego Egiptu.
„Magia, Religia i Nauka dla Trzeciego Tysiąclecia”. 6 tomów, poprzez których szeroki zakres tematów profesor Livraga rozważa i proponuje rozwiązania praktycznej Filozofii.
Wybrane artykuły przetłumaczone na język polski:
ul. Zygmunta Glogera 3 lok. 1, Stara Ochota, 
