W czasie czterdziestej szóstej Olimpiady (596-593 p.n.e.) kiedy to Pytia orzekła, że miasto Ateny, dotknięte zarazą, powinno złożyć oczyszczającą ofiarę. W tym celu zaproszono Epimenidesa do Aten, aby ten oczyścił miasto i stłumił zarazę. Aby oczyścić miasto, zapędził na wzgórze Aeropagu stada czarnych i białych owiec, po czym wypuścił je wolno. W miejscach gdzie zwierzęta kładły się, nakazał złożyć je w ofierze. W ten sposób uśmierzono zło. Dlatego też można było później znaleźć we wsiach attyckich, bezimienne ołtarze, na pamiątkę zadośćuczynienia. Ateńczycy uchwalili, że w podzięce dadzą w Epimenidesowi jeden talent i statek, który miał go odwieźć na Kretę. On jednak nie przyjął pieniędzy, ale doprowadził do traktatu przyjaźni i przymierza między Knossos i Atenami. Wkrótce po powrocie do domu Epimenides umarł, jak opowiada Flegon w księdze "O długowieczności", przeżywszy sto pięćdziesiąt siedem lat.

Epimenides napisał poemat: "O narodzinach Kuretów i Korybantów" i "Teogonię" oraz "O budowie okrętu Argos i Wyprawie Jazona do Kolchidy".

Pisał także prozą: "O składaniu ofiar" i "O ustroju politycznym Krety", a także "O Minosie i Radamantysie."

 

Lobon z Argos: Ateńczykom wybudował świątynię *Eumenid.

Lobon z Argos: Epimenides pierwszy stosował oczyszczanie sakralne ziemi i domów oraz budował świątynie.

Niektórzy zaś opowiadają, że nigdy nie sypiał, a część nocy spędzał na zbieraniu korzeni.

Demetrios: Epimenides otrzymał od Nimf nieznany pokarm, który przechowywał w racicy wołu. Zażywał go w małych dawkach i nie miał w ogóle nigdy wypróżnień; nikt też nie widział, aby kiedykolwiek jadł. Utrzymywał, że przechodził przez wiele wcieleń.

Teopompos: ...gdy Epimenides budował świątynię Nimf, usłyszał głos z nieba: "Epimenidesie, nie dla Nimf, ale dla Zeusa buduj".

Myronianos: Kreteńczycy uważali go za jednego z **Kuretów.

 

* "Życzliwe" - boginie i uosobienia zemsty (kary, gniewu) za wszelką nieprawość oraz wyrzutów sumienia w mitologii greckiej.

** Kureci - oznaczało w mitologii greckiej półbogów.